Ik ben aan het nadenken over mijn boek dat over het taboe seksualiteit zal gaan en voel me als een vis in het water met dit onderwerp. Het is een lastig onderwerp en de vraag mij bezig hield wanneer het taboe is ontstaan en kon me niet voorstellen dat het taboe er altijd is geweest. Op onderzoek uit wanneer wij als mensen op een bepaald moment onze eigen normen en waarden eraan hebben gehangen in wat wel en niet mag.

Misschien moet ik zeggen, wat wel en niet hoort! Velen normen en waarden dragen wij met ons mee, daardoor geblokkeerd zijn om uit te spreken wat je fijn vindt tegen je partner bij het vrijen. En dat tijdens een vrijpartij het eerste gevoel dat bij je binnenkomt niet uitspreekt. Niet durft uit te spreken?! Wat houd je tegen? Welke drempel en of welk schaamtegevoel komt bij je binnen? Wanneer ik verder denk, dan gebeurt het niet alleen tijdens een vrijpartij, maar ook in het dagelijks leven.

Ik zie nu dat jij je wenkbrauwen fronst en denkt, ha, Alie, maar dat is niet zo. Ik spreek alles uit! Oké, dan daag ik je uit om elke reactie die in gedachten bij je binnenkomt, in welke situatie dan ook, te zeggen, en de woorden niet verzacht. Of spreek je het helemaal niet uit, omdat je rekening houdt met de ander? Of omdat jij het lastig vindt om je grens aan te geven?

Of het altijd handig is om je eerste gedachte uit te spreken, is een ander verhaal, waar ik het nu niet over wil hebben. Maar als dat in het dagelijkse leven al moeilijk is om je eerste gedachte, gevoel uit te spreken, hoe zit het dan met je seksleven?