Wanneer je mijn boek hebt gelezen, of mijn website hebt bekeken, dan weet je dat mijn vader alcoholist was en mijn moeder bang was voor mijn vader. Dit heeft zijn weerslag gehad op mijn jeugd. Ook ik was angstig voor mijn vader en werd tussen hen in geplaatst. Ik kon nergens heen met mijn verdriet en met mijn verhaal en kroop ik in mijn eigen wereld en had niemand om mijn verdriet en mijn verhaal te delen.
Misschien vind je het gek om te lezen, maar ik haalde er mijn voordeel uit. Het heeft ervoor gezorgd dat ik, ondanks mijn onzekerheden van vroeger, mijn eigen stappen heb gemaakt en ervaren heb dat ik mijn eigen gevoel kon en mocht volgen. Het heeft me zover gebracht dat mijn voelsprieten zijn ontwikkeld voor sferen, voor het coachen nu, het invoelen bij de ander als die toestemming heeft gegeven, dat ik mag vertrouwen op mijn gevoel en dat ik me niet altijd laat beïnvloeden door een ander.
Een nadeel? Jazeker! Dat zie ik ook. Als het niet goed gaat met me, dan schiet ik weer in mijn oude patroon. Ik vraag niet om hulp, verdwijn in mijn eigen wereld en deel ik het met niemand, ja, als ik het heb opgelost voor mezelf, en hier kan soms een behoorlijke tijd overheen gaan. Juist nú! Nu ik zoveel mensen om me heen heb die me willen helpen, juist nú ik een prachtige verbinding heb met het universum en mij alle hulp en antwoorden geeft als ik erom vraag. En als het goed gaat, praat ik honderduit met het universum.
Maar hé, ook in dit stuk ga ik in vooruit en ben ik dankbaar voor de lieve mensen om me heen en gaat het me steeds beter af om die hulp te vragen. Ben ik dankbaar voor de verbinding met het universum en gaat het met steeds beter af om ook hen om hulp te vragen. Want ik weet dat ik om die hulp mag vragen en dat het niet nodig is om alles alleen te doen.
Herken je dit bij jezelf dat ook jij je eigen wereld hebt en erin verdwijnt als het even niet goed gaat? Want als je dit herkent, dan ben jij je er ook bewust van dat je altijd om hulp mag en kan vragen.
Weet je dat ook te vinden ben op Instagram en Facebook!
