Wat heeft de storm goed zijn best gedaan hè! Ja, ik hou ervan. En ja, ik weet het…ik hou van vele dingen die de natuur mij geeft. Het stormt niet alleen buiten, maar in heel de wereld, en ook binnen in mij. Mijn storm voelt positief, maar de storm buiten in de wereld? Is die niet altijd even positief? Of juist wel?

Ik kijk naar buiten en zie groepjes bladeren op de grond liggen. De wind laait opeens op en worden ze omhoog gelift, dwarrelen nog even samen door de lucht om daarna op een andere plek neer te vallen. Alleen, met z`n tweeën of in een groepje.

Er wordt veel zichtbaar in de wereld wat onzichtbaar was, en aan het licht komt. De storm die woedt, tilt de eens veilig liggende bladeren omhoog en vallen op een andere nieuwe plek neer. De één weer op een veilige plek en het andere blad waarschijnlijk ook op de juiste plek die nu zichtbaar is voor de wereld en het ook zo hoort te zijn. 

Misschien speelt het ook bij jou in je leven. Lig jij met een aantal andere bladeren op een plek en dan komt die storm die jou en je groepje omhoog lift en door de lucht heen laat dwarrelen.

Mensen loslaten die een periode in je leven zijn geweest, misschien zelfs een storm met zich mee hebben gebracht. Zeker, ook bij mij verdwijnen er mensen uit mijn leven. Dan kwam er een storm voorbij en werden wij omhoog gelift, maar zijn we elk op een andere plek op de grond gevallen. 

Op die nieuwe plek waar ik lig, liggen vele bladeren naast mij. Nieuwe bijzondere mensen in mijn leven en zijn we voor een tijdje bij elkaar. Voor hoelang? Geen idee, het is wachten op die storm die ons weer omhoog lift. Vallen we bij elkaar op de grond of iedereen op een nieuwe plek?

En zo gaat de storm te werk. Ik weet wel dat alle oude bladeren hun dienst hebben gedaan en heb ik hen bedankt voor wat ze mij hebben gegeven. En sta ik open om te ontvangen voor wat de nieuwe bladeren mij te geven hebben.