Daar sta je dan, nee beter gezegd daar lig je dan. Drie weken terug, `s morgens vroeg bij het openen van mijn ogen draaide de hele wereld. O jee, mijn evenwichtsorgaan in de war. Of beter gezegd uit evenwicht. Het voelt niet fijn kan ik je vertellen en is het niet een geheel onbekend gevoel voor mij. Stil blijven liggen en hopen dat het overgaat zoals alle andere voorgaande keren.

Dit was een illusie, in de loop van de dag werd het alleen maar erger. Een misselijkmakend gevoel kwam omhoog zodra ik rechtop ging zitten en de wc pot, mmm je begrijpt het wel.  Mijn hoofd zo min mogelijk onverwachte bewegingen laten maken en lopen! Nee, ook dit ging niet goed. Ik moest me vastklampen aan alles wat ik onderweg tegenkwam, het was mijn steun en toeverlaat om niet op de grond te vallen. 

Er was één ding waar ik mij het prettigste bij voelde, en dat was liggen met de ogen dicht. Dé manier om prikkels te vermijden. Langzaam maar zeker ging het steeds iets beter en hervond ik weer mijn balans en pikte ik één voor één de dingen in mijn leven weer op. 

Uit balans, die weegschaal. We roepen heel vaak dat het fijn is om in balans te zijn. Kijk eens naar die weegschaal die in balans is, er is geen beweging. Alles staat stil. Juist het uit balans zijn zorgt voor groei, ontwikkeling, een spiegel die ons veel verteld als je er naar luisteren wilt. 

Zo was deze heftige weegschaal een spiegel die mij veel heeft laten zien. De energie in de wereld is aan het veranderen en ik heb een keus of ik mee wil veranderen. Oude systemen werken niet meer en moeten er nieuwe voor in de plaats komen.

Deze weegschaal heeft mij laten zien dat ik veranderingen mag aanbrengen in mijn leven en binnen mijn praktijk. En nog meer waar mijn focus op mag liggen, mijn passie, mijn missie, mijn doel. Seksualiteit en het taboe eromheen. Deze letterlijke periode van uit balans zijn was heftig en nodig om het mij te laten inzien.

Hoe zit het met jouw weegschaal? Of nee, ik wil je vragen, `zou jij een weegschaal willen zijn die altijd in balans is?’